- μετρίως
- (ΑΜ μετρίως)βλ. μέτριος.
Dictionary of Greek. 2013.
μετρίως
Look at other dictionaries:
μετρίως — μέτριος within measure adverbial μέτριος within measure masc acc pl (doric) μέτριος within measure adverbial μέτριος within measure masc/fem acc pl (doric) μετριόω imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέτριος — α, ο (ΑΜ μέτριος, ία, ον, Α θηλ. και ος, αιολ.τ. μέτερρος) 1. αυτός που έχει την ορθή αναλογία, που υπάρχει ή γίνεται με μέτρο, κανονικός, μέσος (α. «μέτριο ανάστημα» β. «μέτρια θερμοκρασία» γ. «ἁπτόμενοι δὲ σφι ἐπελθεῑν ἄνδρας σμικροὺς μετρίων… … Dictionary of Greek
αλέγκρο — (allegro).Μουσικός όρος που δηλώνει τον γρήγορο και εύθυμο ρυθμό. Η ταχύτητα του ρυθμού προσδιορίζεται από διάφορους άλλους επεξηγηματικούς όρους, για παράδειγμα a. moderato μετρίως γρήγορα, a. vivo γρήγορα και ζωηρά, a. nonanto όχι πολύ γρήγορα… … Dictionary of Greek
мерно — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;} нареч. (греч. μετρίως) умеренно, слабо, ничтожно … Словарь церковнославянского языка
мѣра — МѢР|А (402), Ы с. 1. Прибор для измерения веса, количества: спѹдъ на главѣ имѧше и лакъкь [вм. лакъть] рекше воднѹю мѣрѹ (πῆχυν) ГА XIII–ХIV, 247в; и исписахъ всѧко сѣмѧ на земли. и изрѡвновахъ всѧку мѣру и превѣсу праведну измѣрихъ и исписахъ.… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
мѣрьно — (1*) нар. Надлежащим образом: Добро же бж(с)твенымъ пѣ(с)мъ прилежати мѣрно. ибо та||кова˫а свѣтлость ѡс҃вщаѥть д҃шю по ап(с)лѹ. (μετρίως) ПНЧ 1296, 134–135 … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
немалы — (1*) нар. Весьма, очень: и тѣло своѥ съкрѹшено възведъ. и д҃шю немалы озълоби. (μετρίως) КЕ XII, 192б. Ср. малы … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
нескоро — (1*) нар. Неспешно, в течение долгого времени: Не завидими сѹть, иже нескоро разбогатѣють. (ἐπιεικῶς καὶ μετρίως) Пч к. XIV, 106 … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
оскърбѣти — ОСКЪРБѢ|ТИ (14), Ю, ѤТЬ гл. 1.Огорчиться, опечалиться: о томь ѹбо не мало оскърбѣ папе||жь. ˫ако прѣже ѿшьстви˫а ѥго не раздрѣши ѥго ѿ запрѣщени˫а. (οὐ μετρίως ἐλυπήϑη) КЕ XII, 248–249; бж(с)твьнии мѹжи… клѣветы неиспытавше приѥмъше, прельщени… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
CHYMENE — Graece Χυμένη et Χυμένιον, infimâ aetate, dicta est herba tinctoria, luteum faciens colorem, quâ excellentissimum in tota Graecia sericum lutenm tingi solitum, scribit, eruditus Herbarius. Eius meminit, praeter alios, Psellus, in Iatrico,… … Hofmann J. Lexicon universale
